روز عرفه، روز دعا و استغفار و توجه است. دعاى سراسر عشق و شور و سوز در روز عرفه، که سیدالشهداء امام حسین(علیهالسّلام) در مراسم عرفات انشاء فرموده است، نشاندهندهى آن روحیهى شیدائى و عشق و شورى است که پیروان اهلبیت در یک چنین ایامى باید داشته باشند. این ایام را قدر بدانید. فرصت مال شماست. همچنان که امروز فرصت پیشرفت، فرصت شکوفائى، فرصت حرکتهاى بزرگ سیاسى و انقلابى و اجتماعى مال شما جوانهاست، فرصت توجه به خداى متعال و ذکر الهى و مستحکم کردن رابطهى قلبى با خدا هم متعلق به شماست. بهترین وسیلهاى که میتواند ذکر الهى را براى شما و براى ما زنده کند، ترک گناه است. این کار، براى شما آسانتر از پیرهاست. شما جوانها دلهاى نورانى دارید، زمینههاى آمادهاى دارید؛ از خداى متعال کمک بخواهید. قدر این دورهى درخشان جوانى را بدانید، رابطهى خودتان را با خدا مستحکم کنید و در این راه پرافتخارى که ملت ایران آغاز کرده است و شما امروز در نقاط اوج این راه قرار دارید، انشاءالله با همهى وجود، با همهى توان، ادامه بدهید و پیش بروید.
دوست دارم که به درگاه خدا گریه کنم / دست بردارم وباحال دعا گریه کنم
درشب قدر نکردم عمل مقبولی /حال بنشینم وبرجرم وخطا گریه کنم
عرفه آمدومحزون وخجالت زده ام /دوست دارم که به مانند گدا گریه کنم
دادم از دست اگر لیله قدر رمضان /با سوزدل و آه ونوا گریه کنم
شب عید آمدوعیدی زخدا می خواهم /دارم زسر صدق و صفا گریه کنم
شب عید است وشب عفو وشب جود وعطا /تا که عیدی کند آن دوست عطا گریه کنم
سرزمین عرفات وشب مشعر چه خوش است /درغم مزدلف وخیف ومنا گریه کنم
دردها امشب وامروز دوا می گردد /تاشود دردمن امروز دوا گریه کنم
چشم خود دوخته ام برشب وروز عرفه /تاشود حاجتم امروز روا گریه کنم
نظراول کند الله به زوارحسین /دارم که به آهنگ عزا گریه کنم
بلکه بامعرفت اندر عرفه ای (عاجل) /روم اندر حرم کرببلا گریه کنم